Tierra Del Diablo

Charakterystyka rasy oraz typowe zachowanie Doga Argentyńskiego.

 

Dog Argentyński to taki pies, że gdy z nim przebywasz jakiś czas to możesz mieć wrażenie, że to taki mały cielaczek - trochę powolny i ciapowaty, długo myśli zanim się namyśli i coś zrobi (zwłaszcza jeżeli go o coś prosisz lub coś mu każesz).
Cielaczkiem też się okazuje wiele razy, gdy używa swojej wagi aby zaprzeć się i stać w miejscu - bo on chce iść w przeciwną stronę, potrafi się wtedy położyć na ziemi "bo on nie chce iść tam gdzie ty".
Jednak pod przykrywką tego "cielaczka" drzemie krokodyl - gdy nagle zauważy jakiś obcy obiekt zbliżający się na jego teren, to nagle w sekundę potrafi się zerwać z miejsca i pognać w tę stronę gdzie zauważył jakiś obcy obiekt. Biegnie wtedy jak rakieta prosto do celu i najczęściej głośno szczeka. Przypomina mi to krokodyla, który czai się w wodzie i nie rusza się godzinami, a gdy podejdzie zbyt blisko do niego jakaś gazela wtedy błyskawicznie wyskakuje z wody i atakuje swoją ofiarę.

 

Dog Argentyński dość późno dojrzewa, także gdy Twój pies ma rok lub nawet półtora roku, to jeszcze jest takim dużym "szczeniaczkiem" - uważaj zatem aby nie postępować z takim psem zbyt ostro - to jeszcze młody osobnik, łatwo go "skrzywić" złym postępowaniem.

 

Dog Argentyński w mojej opinii powinien mieć silne nerwy - powinien cierpliwie znosić różne sytuacje i np. gdy pójdziesz z nim na spacer po mieście to idealnie by było aby ze spokojem mijał obce osoby, rowery,samochody a nawet obce psy które widzi z daleka. Nie powinien przejawiać nadmiernej agresji na spacerze. Co innego gdy jest na swoim terenie, wtedy instynkt stróżujący się ujawnia i pies szczeka i odstrasza intruzów.

 

 

Wychowanie Doga Argentyńskiego:

 

Czego warto nauczyć swojego doga argentyńskiego?

 

> od szczeniaka uczymy psa, że nie ma sensu ciągnąć na smyczy - delikatnymi metodami uczymy psa, żeby nie ciągnął na smyczy. Robimy to po to, aby za pół roku nie mieć problemu z wyprowadzeniem psa na spacer. Dorosły dog argentyński ma mnóstwo energii - gdy pociągnie smycz z całej siły, to naprawdę bardzo trudno go utrzymać - dlatego zamiast kupować kolczatki i obroże dławikowe lepiej nauczyć psa w przyjazny dla niego sposób, że "ciągnięcie jest bez sensu" i lepiej chodzić na luźnej smyczy - czyli iść blisko nogi i nie ciągnąć do przodu, bo to nic nie daje.

 

> warto socjalizować psa gdy ma 2-4 miesiące życia z innymi psami, z nowymi ludźmi i różnymi nowymi przedmiotami i sytuacjami aby wyrósł na psa zrównoważonego psychicznie - aby nasz pies nie był agresywny ze strachu, tylko żeby był spokojny i opanowany gdy spotyka coś dla niego nowego.

 

> uczymy psa spokojnego witania gości - warto nauczyć naszego doga aby usiadł spokojnie gdy ktoś do niego podchodzi, aby powąchał rękę obcej osoby. Jeśli trzeba to ćwiczymy to z psem na smyczy.

 

> Gdy dog argentyński skacze na ludzi - nawet z radości to nie ma w tym nic fajnego dla człowieka, bo pies jest duży, silny i muskularny i gdy obskakuje ludzi to ich drapie, brudzi i czasami przeradza się to też w niepotrzebne przepychanki z psem.

 

Szkolenie Doga Argentyńskiego - dwie najważniejsze komendy.

 

> Dla mnie najważniejsza rzecz jakiej uczę młodego doga argentyńskiego w trakcie kilku pierwszych lekcji szkoleniowych to komenda"zostaw" - uczę psa w przyjazny dla niego sposób, że po tej komendzie najlepiej się odwrócić od tego czym się zainteresowałeś i najlepiej zostawić to coś w spokoju - czyli jeśli upuszczę parówkę na ziemię i powiem "zostaw", to znaczy, że ta parówka nie jest dla Ciebie przeznaczona i nie dostaniesz jej i najlepiej abyś z niej zrezygnował, odwrócił się od niej i dał jej spokój - na tej samej zasadzie uczę potem psa aby czasem na moją komendę zostawiał w spokoju rower, który pies zauważył, czy jakiegoś innego psa. Uczę takiej rezygnacji psa, aby czasem ją wykorzystać. To ważne aby naukę przeprowadzić w sposób przyjazny dla psa, bez nerwów i bez stresu dla psa.

 

> Wracanie na wołanie - czyli komenda "do mnie" - uczymy psa tej komendy z dużą dawką cierpliwości i z dużą liczbą powtórzeń - zmierzamy do tego aby pies miał dobrze wyrobiony nawyk wracania do nas gdy go zawołamy.

 

 

Szkolenie szczeniaka doga argentyńskiego - najważniejsze aspekty.

 

Gdy masz w domu szczeniaka doga argentyńskiego zwróć uwagę na kilka rzeczy:

 

> sprawdź czy Twój mały dog argentyński broni jedzenia? - gdy podchodzisz do miski z jedzeniem czy Twój pies warczy na Ciebie? Jeśli tak - to koniecznie zgłoś się z psem na szkolenie.
> pies może bronić też zabawek które ma przy sobie albo swojego miejsca - wszelkie takie aspekty bronienia różnych rzeczy przez psa warto zgłosić do trenera szkolenia psów i przepracować to z psem - są odpowiednie techniki szkoleniowe które sprawią, że pies się zmieni - najgorsze co możesz zrobić to myśleć, że pies sam z tego wyrośnie.
> naucz psa zostawania samemu w domu - dog argentyński z lękiem separacyjnym, czyli taki który boi się zostawać sam w domu to wielki problem dla człowieka i wielki stres dla psa, bo pies ze strachu gdy zostanie sam panikuje i niszczy mieszkanie, a do tego pies taki żyje codziennie w wielkim stresie. Dlatego warto od początku gdy kupisz szczeniaka uczyć go zostawania samemu w domu.
> naucz psa i przyzwyczaj do jeżdżenia w samochodzie - bo przecież nie chcesz siłować się z tak dużym psem w kwestii tego czy wsiąść do auta, czy też nie wsiadać bo auta nie lubię.
> prowadź intensywną socjalizację psa gdy ma 2-4miesiące - zabieraj psa w nowe miejsca aby poznawał nowe osoby, przedmioty, sytuacje, zapachy itp. - wszystko po to aby pies wyrósł na zrównoważonego psychicznie i stabilnego psychicznie osobnika - bez agresji na tle lękowym.
> pamiętaj, że Twój pies długo pozostaje szczeniakiem - bądź delikatny dla swojego psa - gdy pies zbyt ostro się bawi lub gdy na Ciebie szczeka lub warczy i nie wiesz co robić bo nigdy nie wychowywałeś takiego psa, to idź z psem na szkolenie a sam nie rób psu szkolenia na własną rękę - złymi metodami "zepsujesz" psa i będzie potem dużo trudniej odkręcić skrzywioną psychikę.