Wzorzec:


Według wzorca rasy uznanego przez FCI dogo argentino jest psem rosłym, w typie molosa, budowy mezomorficznej, proporcjonalny i atletyczny. Dzięki silnemu umięśnieniu, uwidocznionemu pod skórą, sprawia wrażenie sprawnego i silnego psa. Sama skóra jest napięta, elastyczna, z niewielką ilością luźnej tkanki podskórnej.

 

Szata i umaszczenie:

Umaszczenie jest jednolite, całkowicie białe – jedna czarna lub ciemna plama wokół oka jest dopuszczalna, jeśli nie pokrywa więcej niż 10% powierzchni głowy. Włos jednolity, krótki, prosty i gładki w dotyku.

 

Zachowanie i charakter:

Dog argentyński to opanowany, silny pies, mało szczekający. Sprowokowany potrafi walczyć bezkompromisowo. Psy mają problemy z tolerowaniem innych osobników tej samej płci na swoim terytorium. Pies oddany swemu panu, czujny. Psy tej rasy są szybkie i silne, mają zdolność szybkiego uczenia się. Podczas pracy na polowaniu jest zmyślny, cichy i odważny. Dog argentyński jest psem aktywnym i wymaga zapewnienia mu dostatecznej ilości zajęć ruchowych. Wymaga szybkiej socjalizacji od wczesnego okresu życia. Lubi zabawy ruchowe zarówno w wodzie jak i na lądzie.

 

Użytkowość:

Stworzony do polowania na dużą zwierzynę. Jest wytrwałym psem dobrze sprawdzającym się w polowaniach na pumy oraz dzikie świnie (pekari), do czego jest wciąż wykorzystywany w kraju pochodzenia. Dog argentyński jako jeden z nielicznych psów węszy górnym wiatrem. Wszechstronność rasy jest wykorzystywana w policji i straży granicznej. Dogi używane są również do poszukiwania ludzi uwięzionych pod gruzami. Rzadziej wykorzystywane są jako psy stróżujące.

 

Zdrowie i pielęgnacja:

Uszy są tradycyjnie kopiowane. Obecnie w Polsce jest to zakazane na podstawie art. 27 ustawy o ochronie zwierząt. W Argentynie z kolei do pewnego momentu psa o nie kopiowanych uszach dyskwalifikowano. Zdarza się głuchota wrodzona u psów tej rasy, którą można wykryć za pomocą badania BAER (brainstem auditory evoked response) już u małych szczeniąt. Ze względu na całkowicie białe umaszczenie tej rasy, czasem zdarzają się skórne uczulenia.

 

Najczęstsze choroby i dolegliwości:

W związku z faktem, iż Dog Argentyński jest jedną z większych psich ras, jedną z częściej spotykanych w jego przypadku dolegliwości, z jaką mogą spotkać się właściciele tego psa jest bez wątpienia dysplazja stawów. Czasami istnieje również możliwość wystąpienia dolegliwości jelitowych u tych psów, związane to jest zazwyczaj z prowadzeniem nieprawidłowego trybu żywienia przez właściciela psa. W pojedynczych przypadkach istnieje możliwość zaobserwowania wrodzonej głuchoty psa. Jedną z najczęściej występujących dolegliwości pośród przedstawicieli rasy, jaką jest Dog argentyński okazują się być problemy skórne. Mogą one wystąpić na podłożu alergicznym w związku z uczuleniem psa na niektóre podawane mu pokarmy lub też w wyniku oddziaływania promieni słonecznych na skórę tego psa, są to tak zwane fotodermatozy. Dokładne przyczyny występowania tego rodzaju schorzenia nie są do końca jeszcze poznane i zbadane, przypuszczalnie jest to związane nieco bliżej z układem odpornościowym psa. Przypuszczalnie też niektóre skórne uczulenia związane są z kolorem umaszczenia okrywy włosowej tego psa, którym to jest kolor biały.

 

Wady i zalety:

Mówiąc o wadach i zaletach doga argentyńskiego na samym początku warto zaznaczyć, iż nie jest to rasa dla początkującego hodowcy i osoby niemającej odpowiedniego doświadczenia z silnymi, zarówno fizycznie jak i psychicznie psami, psami posiadającymi mocną psią osobowość. Dog argentyński to pies bardzo silny, przy czym jest niezmiernie szybki i oddany swemu właścicielowi. Pod warunkiem, że ten wie jak odpowiednio postępować z tym psem. Dobrze ułożony jest psem wiernym i niezwykle oddanym. W doskonały sposób sprawdza się w roli domowego stróża jak też psa myśliwskiego zwłaszcza w polowaniu na nieco większego zwierza. Niektóre osobniki posiadające dobre predyspozycje są wykorzystywane do pracy z ludźmi niepełnosprawnymi w charakterze psa przewodnika. Odmiana ta jest dosyć nieufna względem obcych mu osób, potrafiąca nawet czasem zaatakować bez ostrzeżenia, jeśli uzna ze ktoś przekroczył granice jego terytorium.

 

Dog argentyński a dziecko:

Pomimo faktu że jest to dość inteligentna rasa psa, psa łatwo poddającego się tresurze i ułożeniu, oraz przez wiele osób postrzegana za psa godnego zaufania, nie należy pozostawiać go samego podczas zabawy z dziećmi. Związane to jest z jego nader silną osobowością, pokaźnymi rozmiarami i dosyć sporą muskulaturą ciała a co za tym idzie znaczną siłą tego psa. Dog argentyński jest psem nietolerującym innych psów, uchodzącym za typowego psa bojowego, psa gotowego do walki nawet na śmierć i życie.

 

W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa członków rodziny gotowy jest się poświęcić całkowicie, wiązać się z tym może szereg niebezpiecznych sytuacji. Otóż atakujący lub broniący Dog argentyński staje się niejako „głuchy” na wydawane mu komendy i dopiero całkowita wygrana lub przegrana jednej ze stron jest w stanie zakończyć rozgrywany spór.