Tierra Del Diablo

Dog argentyński (Dogo Argentino), znany również jako mastif argentyński, to wyjątkowa rasa wyhodowana w Argentynie z myślą o polowaniach na grubą zwierzynę zamieszkującą tereny Ameryki Południowej. Jej początki sięgają prowincji Córdoba, gdzie w latach 20. XX wieku rozpoczął nad nią prace dr Antonio Nores Martínez – lekarz, pasjonat kynologii i myślistwa.

Celem doktora Martineza było stworzenie psa o niezwykłej sile, odwadze i wytrzymałości, a jednocześnie lojalnego wobec człowieka. W tym celu skrzyżował on kilka ras, m.in. mastifa, buldoga angielskiego, bulteriera, boksera oraz wilczarza irlandzkiego. Połączenie cech tych psów dało w efekcie potężnego, harmonijnie zbudowanego i wyjątkowo odważnego psa, zdolnego do walki z największymi drapieżnikami Ameryki Południowej.

Rozwój i popularyzację rasy kontynuował Augustín Nores Martínez, młodszy brat twórcy. To właśnie dzięki jego staraniom Dogo Argentino został oficjalnie uznany przez Argentyński Związek Kynologiczny w 1973 roku, a dwa lata później, w 1975 roku, wpisany na listę ras uznanych przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Jest to jedna z nielicznych ras pochodzących z Ameryki Południowej i jedyna oficjalnie uznana rasa z Argentyny.

Dogo Argentino to pies o silnym charakterze, wymagający konsekwentnego, ale łagodnego wychowania. Brutalne metody szkoleniowe mogą obudzić w nim niepożądaną agresję – kluczem do sukcesu jest spokój, doświadczenie i odpowiednie podejście przewodnika. W swoim ojczystym kraju dogi argentyńskie wykorzystywane są nie tylko do polowań, ale również w służbach celnych, policji, a niektóre osobniki z powodzeniem sprawdzają się w dogoterapii i ratownictwie.

W Polsce rasa ta znajduje się na liście psów uznanych za potencjalnie niebezpieczne, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych. Należy jednak pamiętać, że odpowiedzialne wychowanie, właściwa socjalizacja i miłość opiekuna sprawiają, że Dogo Argentino staje się oddanym, zrównoważonym i wiernym towarzyszem człowieka.